چگونگی نفوذ و گسترش اسلام از خلیج فارس به حوزه اقیانوس هند(مطالعه موردی؛هند، چین و اندونزی)

جزیره العرب به عنوان جغرافیای ظهور دین مبین اسلام مسکن اولیه اعراب به شمار می آید.قبل از ظهور اسلام همواره بین اعراب و هندی ها از یک سو ، اعراب و مناطق شرق دور از سوی دیگر روابط تجاری و بازرگانی برقرار بود، می توان اذعان کرد که در آن زمان نیز اعراب در هند اقامت داشته اند. اسلام کمی پس از تثبیت در عربستان از طریق بازرگانان به شبه قاره هند وارد شد. از همان قرن اول هجری نفوذ مسلمانان در حوزه اقیانوس هند رو به فزونی نهاد.جریان اصلی نفوذ و گسترش اسلام در هند، چین واندونزی از مسیر دریایی خلیج فارس و دریای عمان به اقیانوس هند ، و گام نخست آن توسط بازرگانان صورت گرفت. چنانکه، در قرن اول هجری مقارن با عصر تانگ ،اسلام توسط عده ایی از بازرگانان مسلمان ایرانی و عرب تبار ساکن سواحل خلیج فارس و دریای عمان که برای تجارت به چین رفت و آمد داشتند از راه دریا وارد چین شد. ورود و نشر اسلام در اندونزی و سایر کشورهای حوزه جنوب شرق آسیا در نتیجه مراودات مسالمت آمیز، مهاجرت مسلمانان بویژه تجار و بازرگانان مسلمانی بود که از سایر نقاط بویژه از خلیج فارس با ساکنان این مناطق مراودات بازرگانی و تجاری داشته اند. نخستین آشنایی با اسلام در جنوب شرق آسیا هم سو با شکوفایی تجارت دریایی چین در سده های 2و3قمری بوده است. اگر چه گام نخست و اصلی را در گسترش اسلام تجار و بازرگانان در این مناطق برداشتند اما نباید نقش صوفیان و عارفان مسلمان را در گسترش اسلام از نظر دور داشت چنانکه هر کجا لشکریان یا تجار مسلمان ماندگار می شدند روحانیون مسلمان نیز بدانان می پیوستند و در اثر نفوذ و ارتباط در قشرهای مختلف توانستند اسلام و فلسفه ی اسلامی را گسترش دهند.